Dankbaar om het lijden van Christus
AMSTERDAM - Hoewel ik altijd overtuigd christen was, wees ik resoluut de stelling van de hand dat Christus is gestorven “voor onze zonden”. Niet zozeer vanwege ongeloof, maar omdat ik vond dat je daarmee alle verantwoordelijkheid buiten jezelf plaatst. “Hoe kan iemand die al tweeduizend jaar eerder geleefd heeft, dat doen voor zonden die ik nu pleeg?” wierp ik tegen. Oef. Hoe naïef en eigenlijk ook simplistisch. Ik weet nu wel beter. 
Sinds enkele maanden. Daarom was het dit jaar voor het eerst, toen ik de aankondiging las van het Passieconcert in de Obrechtkerk op Goede Vrijdag, dat ik tegen mezelf zei: “Ik ga stilstaan bij het lijden van Christus.” Want inmiddels ben ik Hem dankbaar dat hij heeft geleden voor mijn zonden. En het zijn er een hele hoop. Alleen die van mij al. Als je er zelf voor moet boeten, dat overleeft geen mens.
